Vrede komt als Israël zich bekeert

(door Rein Visscher)

Zal de terugtrekking door Israël uit de Gazastrook en enkele nederzettingen op de westelijke Jordaanoever de vrede dichterbij brengen? Als we in de Bijbel de geschiedenis vanaf het begin lezen, krijgen we oog voor de strijd die tot op de dag van vandaag wordt gevoerd.

Er bestond een familievete tussen Izaïk en Ismaël, de twee halfbroers. Als Esau met Machalat, de dochter van Isma‰l, trouwt (Genesis 28 vers 9), wordt deze vete een strijd tussen de twee broers. En dan zien we deze vete zich uitbreiden tot de nakomelingen van Iza„k en Isma‰l, Jacob en Esau. Het volk Israël en de Arabische volkeren.

Deze strijd duurt nog steeds voort. Daarom is het zeer de vraag of de huidige maatregelen werkelijk tot vrede kunnen leiden. We zien immers, als we de Bijbel lezen, steeds weer dat vrede voor het volk Israël ervan afhangt, of het volk de Here dient of niet.

Als Israël de weg die de Here aanwijst, verlaat, komt er een periode van onrust en oorlog en geeft God het volk over in handen van de vijand. Maar wee de vijand die Israël dan onder de voet loopt. God straft die vijand, omdat die zich richt tegen zijn volk. Als Israël dan berouw krijgt van z'n zonden en zich bekeert, geeft God weer vrede.

Hier zien we, dat hoe Israël ook zondigt en zich van God afkeert, God zijn volk niet verstoot. De apostel Paulus is hier heel duidelijk over. In de hoofdstukken 9 t/m 11 van zijn brief aan de Romeinen geeft hij duidelijk aan wat de positie van Israël ook nu nog is.

Wij als christenen zullen de positie van het volk Israël anders moeten beoordelen dan vanuit politiek oogpunt.

Hoe kan dan vrede worden bereikt? Dat hangt ervan af, wat we onder vrede verstaan. De shalom die in de Bijbel bedoeld wordt, is in de eerste plaats vrede met God. Dan volgt voor het volk van God ook de vrede met elkaar.

Wat moet Israël dan doen? Zich bekeren. Hoe wordt die vrede bereikt? Als het volk Isra‰l, het Joodse volk, de God der vaderen weer gaat zoeken en uitkomt bij Messias Jezus en diens verlossingswerk gaat zien en aanvaarden.

We zien dat het aantal Messiasbelijders onder het Joodse volk langzaam groeiende is. We danken God daarvoor. Ook zijn er gemeenten die contacten uitoefenen met christen-Palestijnen. Een voorbeeld is de Beith Asaph-gemeente van David Loden in Nethanya. Zij bidden voor elkaar en bellen elkaar op als er aan beide zijden weer doden vallen.

Dat is een prachtig voorbeeld, hoe geloof in de Messias Yeshua deze volken verbindt.

Heeft de kerk, hebben wij als christenen een taak in dit 'Vredesproces'? Jazeker! De kerk zal bewust moeten worden gemaakt van de positie van Israël (het Joodse volk) ‚n van haar eigen positie. We moeten ons er in toenemende mate bewust van worden, dat wij als wilde takken tussen de eigen takken op de edele stam zijn geënt. Dat wij als gelovigen uit de heidenen door genade alleen deel hebben gekregen aan de saprijke wortel. Niet wij dragen de wortel, maar de wortel draagt ons (Romeinen 11 vers 11-24)!

Paulus schrijft schrijft in de tegenwoordige tijd. Deze zaak is ook nu nog actueel. Wees niet hoogmoedig, maar vrees!, zegt Paulus, ook nu nog tegen ons.

Belofte
We moeten daarom wegdoen alles wat ook maar enigszins riekt naar de 'vervangingstheologie'. Ook binnen de gereformeerde gezindte was dat een gangbare theorie, die nog steeds voorkomt. De kerk is niet in de plaats van Israël gekomen, maar tussen hen geënt. God maakt geen gedane zaak met Israël. Voor £ is de belofte, en voor uw kinderen en voor allen die verre zijn. Dit zegt Petrus (Handelingen 2 vers 39) tegen de Joden!

Hoe moeten we deze taak uitvoeren? Hen jaloers maken, door te laten zien wie Jezus, de Messias, is en wat het geloof in Hem en het aanvaarden van zijn verlossingswerk tot gevolg heeft. Niet eigenwijs en hoogmoedig, maar in grote verwondering.

Door hun struikelen en vallen in ongeloof kwam de weg vrij voor de heidenen tot Christus en tot God.

We moeten in de gezinnen en in de kerk veel bidden, dat het Joodse volk dit met verwondering zal gaan zien en zich zal bekeren. Dit gebed ontbrak tot nu toe nog veel te veel.

Dan alleen komt er vrede met God, en dan kan Israël ook in vrede wonen. Dat zien we de hele bijbel door. God heeft dat immers beloofd!

Rein Visscher is voorzitter van de Stichting ter bevordering van de evangelieverkondiging aan het Joodse volk (Stevaj) en lid van de Bat Tsion Commissie, die namens de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) de evangelieverkondiging onder het Joodse volk behartigt.




©Nederlands Dagblad